Reading is fun!

Elk jaar vindt in Flanders Expo in Gent het boekenfestijn plaats. Een verslag over dit jaar:

 

 

Snorren alom bij Style4Guys

Toegegeven, er zijn veel modeblogs, maar ze zijn niet allemaal zo kleurrijk of fun als Style4Guys. Ja, je leest het goed, een modeblog voor mannen! Blogger Immi, a.k.a. Immanuel Abraham, startte met S4G op 1 april 2009. Het is echter geen aprilgrap gebleken, zo kwam hij eerder al in DeStandaard, maar prees ook Tiany Kiriloff zijn stijl.

Mannen, hier moeten jullie zijn!

De 20-jarige Immi schreef al zijn hele leven graag. “In de lagere school wreef ik altijd in mijn handen als we een schrijfopdrachtje kregen. Nogal streberig eigenlijk, maar ik deed dat gewoon het liefste.”

Wat vind je van internetjournalistiek in het algemeen?

Immi: “Een enorme verrijking voor de journalistiek, maar natuurlijk heeft elke medaille zijn keerzijde. Het bijna onmogelijk om na te trekken of iets wel op feiten gebaseerd is of niet. Het enorme democratische aspect van het internet is het grootste voordeel en nadeel tegelijkertijd. Het is mede dankzij sociale media zoals Twitter dat enorm serieuze onderwerpen niet onder de mat geveegd kunnen worden en hun weg naar de rest van de wereld vinden. Het zou een beetje naïef zijn om alles doelbewust luchtig te houden, vind ik.”

Heb je veel geleerd sinds het prille begin?

Immi: “Ik heb enorm veel geleerd over de Belgische modeindustrie. Zo heb ik talloze fascinerende mensen leren kennen en snap ik nu veel beter hoe die wereld werkt. Qua schrijfstijl ben ik nooit veranderd, denk ik, misschien is mijn woordenschat iets uitgebreider geworden, maar je leert elke dag bij natuurlijk. Ik probeer gewoon zo trouw mogelijk te blijven aan mijn eigen visie en schrijf steeds zoals ik zou praten. Ik blog in het Engels omdat ik tweetalig ben opgevoed en helemaal verliefd ben op de Engelse taal en het is handig dat een breder publiek mijn stukken kan lezen.”

"Hopelijk kan ik later bloggen combineren met mijn job"

Waarom heb je net een modeblog opgestart, want er zijn er natuurlijk al veel?

Immi: “Toen ik begon waren er in België veel minder dan er nu zijn, en qua mannenmodeblogs zijn het er nog steeds enorm weinig. Dus ik voel me best op mijn gemak in mijn niche. Ik begon steeds meer te begrijpen van mode, mijn intensiteit groeide om nog meer te weten te komen. Het is echt verslavend, alsof je een grote puzzel aan het maken bent. Ik heb nu de randjes bijeen kunnen puzzelen en nu werk ik gestaag naar het midden toe.”

Wat zou je in de toekomst willen doen met je blog?

Immi: “Ik hoop altijd te kunnen bloggen, maar ik wil natuurlijk van mijn hobby mijn beroep maken. Modejournalistiek is de richting die ik wil uitgaan, en hopelijk kan ik later mijn job combineren met mijn blog. Het is hallucinant dat zulke groten mij en mijn blog erkennen, en ik ben dankbaar voor elke kans die mij is aangeboden geweest. Ik besef dat het niet normaal is dat zo veel mij in de schoot geworpen is. Ik zou heel graag eens een weekje een echte tailor schaduwen, bij Scabal of zo, om eens goed te kunnen zien hoe een made to measure pak gemaakt wordt en aan welke criteria deze moeten voldoen. Dat lijkt me een enorm interessant project.”

Bij Immi kun je over elk modeonderwerp wel iets lezen

Het lijkt alsof je nogal een merkfreak bent?

Immi: “Ikzelf draag nauwelijks labels, vooral H&M en River Island en dergelijke high street merken. Dit vooral omdat ik me aan een studentenbudget moet houden. Ik vind dat je zelfs met een klein budget er enorm leuk kunt uitzien. Ik volg natuurlijk de grote merken op de voet en verlang ook wel naar de dag dat ik me iets meer zal kunnen veroorloven qua budget. Ik focus me niet echt op het merk, maar op het design. Helaas zijn de meest originele designs ook gepaard met de hoogste prijzen en meest exclusieve labels.”

Heb je al aanbiedingen gekregen van merken om reclame te maken op je site?

Immi: “Bloggers worden hiermee wekelijks mee geconfronteerd, maar ik wil niet eender welke banner of sponsorlink op mijn blog. Ik ben in het verleden al eens een kleine reclamedeal aangegaan, maar die banner was onooglijk en verpestte mijn lay-out niet. Iik maak eigenlijk vaak gratis reclame want ik noem telkens merken of designs die ik fantastisch vind. Dus op zich is dat een vorm van gratis reclame, vind ik.”

 

Immi in het kort

Favo designer?

Immi: “Dat verschilt van seizoen tot seizoen, maar ik ben steevast overtuigd door Christopher Bailey voor Burberry, Phillip Lim, Lucas Ossendrijver voor Lanvin, Stefano Pilati voor YSL, Raf Simons, Dries Van Noten, Marc Jacobs, Neil Barrett, Riccardo Tisci voor Givenchy en Kris Van Assche. Zie je, ik kan niet kiezen, het zijn allemaal mijn lievelingen!”

Stijltip van de dag?

Immi: “Edelsteenkleurige chinobroeken maken elke saaie outfit levendig (smaragdgroen, robijnrood, saffier… vind je allemaal bij Zara)”

Fashionmotto?

Immi: “Liever een stijl hebben die ik niet mooi vind, dan helemaal geen stijl te hebben. (m.a.w.: durf voor je eigen stijl te gaan, er is niks erger dan een grijze muis)”

Bronnen: De Standaard, interview met Immi van Style4Guys

#Egypt: meest getwitterd

In het afgelopen jaar werd het vaakst over Egypte getwitterd. Dat liet het bedrijf zelf onlangs weten. Het meest becommentarieerde nieuwsbericht was het aftreden van Hosni Moebarak, de gewezen president van Egypte.

What a tweet can do

Twitter lijkt een krachtig medium te zijn. In 2009 was er in Iran al sprake van een ‘Twitterrevolutie’. Ook Egypte kon niet aan de sociale netwerksite ontsnappen. Dit zowel op het vlak van meningen delen en in nieuwsvoorziening over de opstand in Egypte. Allerlei materiaal verspreidde zich op die manier over de wereld.

 

Bron: http://forum.politics.be/showthread.php?t=155351

Het feit dat Twitter geblokkeerd werd in Egypte spreekt ook boekdelen. Twitter betreurde deze feiten en is voor de vrije verstrekking van informatie en ziet deze net als een goede manier voor de regering om contact te houden met haar burgers. Ook andere media werden streng door de staat gecontroleerd.

Biz Stone, oprichter van Twitter zei : “Our goal is to instantly connect people everywhere to what is most meaningful to them. For this to happen, freedom of expression is essential. Some Tweets may facilitate positive change in a repressed country, some make us laugh, some make us think, some downright anger a vast majority of users. We don’t always agree with the things people choose to tweet, but we keep the information flowing irrespective of any view we may have about the content“.

Er zijn voor en tegenstanders om te spreken van een ‘Twitterrevolutie’. Freelance journalist Dirk Wanrooij stelde het zo: “De meerderheid van de mensen in de straten van Caïro gebruikt geen Twitter. Ze worden gedreven door een gebrek aan vrijheid en worden geïnspireerd door buren, vrienden en collega’s. Twitter heeft slechts een katalyserend effect gehad.”

Sociale media kunnen echter wel een grote rol spelen bij de hoger opgeleide jongeren. Het stelde hen in staat om snel informatie met elkaar uit te wisselen en betogers op de been te krijgen. De jongeren deelden ook in no time filmpjes van de gebeurtenissen.

Het bewind van gewezen president Hosni Moebarak lag onder vuur. Nu, bijna een jaar later hebben de volksopstanden hun effect gehad. De president werd afgezet en Egypte neemt een nieuwe koers. What a tweet can do…

Bronnen: DeStandaardOnline, Twitter, Dirk Wanrooij, ForumPolitics

Smullen van Brugge, langs chocolade, koek en snoep

Brugge is Unesco werelderfgoed en boeit in alle seizoenen. Overal waar je kijkt, valt er iets te ontdekken. Met zijn 50 chocolatiers en talrijke koek- en snoepwinkels is de stad daarbovenop klaar voor iedere lekkerbek, zelfs voor de allerkleinsten.

Choco-Story

Hier ben je wel enkele uren zoet. In dit heus chocolademuseum leer je alles wat je moet weten over chocolade. Het museum neemt je mee van de gekruide drank van de Maya’s tot de gesuikerde chocolademelk van de Europese adel en de hedendaagse pralines natuurlijk. Het is druk in, allerlei vreemde talen klinken je om de oren. Choco-story is dan ook erg in trek bij toeristen. Kinderen ontdekken samen met ChoLaLa en de cacaofee het museum en de vierduizend jaar oude geschiedenis van de cacaoboon. Dit is geen saai museum, want kinderen hollen hier praktisch de trap op. Aan het einde van het bezoek volg je gewoon je neus naar beneden. De chocoladegeur komt je al tegemoet en ja hoor, hier mag je proeven!

Iedereen vrolijk bij Juliette's

Je neus achterna

Nog voor je de winkel ziet, ruik je hem. De geur van versgebakken koekjes en speculaas lokt je binnen bij de artisanale koekjesbakkerij Juliette. Het is de enige ambachtelijke koekjeswinkel in Brugge. Hier smul je van chocolate chip cookies, maar ook van speculaas, amandelkoekjes én van tal van snoepjes. De winkel is ook erg in trek bij Brugse kinderen. “Kinderen weten dat ze hier altijd wel eens mogen proeven, vandaar dat ze hier graag komen”, vertelt Brenda Keirseblick van Juliette’s terwijl ze vrolijk nog een zakje speculaas vult. Hier kun je onmogelijk met lege handen vertrekken. “Een koekje is ook zoetigheid, maar een kleinere zonde ten opzicht van chocolade en snoepjes, toch?!”

Smullen van kleurrijke lollies

Oma’s snoepwinkeltje

La cure gourmande loop je niet zomaar voorbij. De kleurrijke snoepjes en toffe inrichting lonken je naar binnen. “Onze winkel is eigenlijk een beetje zoals oma’s snoephuisje. Er zijn tal van snoepjes voor ouderen, maar ook voor kindjes. Vooral onze lollies zijn erg in trek”, weet een winkelbediende te vertellen. Dat die lollies in trek zijn, hoeft niet te verbazen, ze bestaan werkelijk in alle smaken en kleuren. Perzik en framboos werden alvast uitgetest en goedgekeurd.

Proeven in stijl

Hier komt het water je spontaan in de mond. Chocolaterie Sukerbuyc is één van de meest traditionele chocolatiers van de stad. Alles wordt hier met de hand gemaakt volgens een oud familierecept. Aan de overkant van dit typisch middeleeuws straatje vind je De Proeverie, de tearoom van Sukerbuyc. Heb jij nog niet genoeg suiker in je buik en nog plaats voor wat meer? Drink hier dan zeker een kop warme chocolademelk, want je krijgt zoveel meer dan enkel een kop. Klein en groot trekken grote ogen als het dienblad er aankomt. Je vindt er verse opgeklopte melk met daarnaast gesmolten pure chocolade, die je zelf kunt door je kop roeren. Daarbovenop krijg je ook nog een berg slagroom en alsof dat nog niet genoeg was om de honger te stillen ook nog een Brugs Zwaantje, een praline in de vorm van een zwaan. De legende van deze praline stamt uit de vijftiende eeuw. De Bruggelingen kwamen in opstand tegen Keizer Maximiliaan van Oostenrijk. Ze onthoofden zijn meest dierbare baljuw, Pieter Lanckhals. De keizer nam later wraak door de Bruggelingen te verplichten voor altijd de zwanen of langhalzen op de reien te verzorgen. “Wauw, zo veel!”, klein en groot genieten van een pure verwennerij waarbij we duimen en vingers aflikken.

Brugge: er is zoveel om van te smullen…

Bronnen: Eigen reisreportage brugge voor Tijdschrift, Toerisme Brugge, Choco-story, Juliette’s, La Cure Gourmande, Chocolaterie Sukerbuyc, De Proeverie

Praktisch:

• Choco-story, openingsuren : 10.00-17.00, kinderen onder de 6 jaar gratis, van 6 tot 11 jaar 4 euro, volwassenen 7 euro
• La Cure Gourmande, Breidelstraat 10-12, 8000 BRUGGE, 050 34 19 39
• De Proeverie, Katelijnestraat 6, 8000 BRUGGE, 050 33 08 87
• Juliette, Wollestraat 31A, 8000 BRUGGE, 050 34 84 40

TopGear: succesformule 1

Mannen! Wie van jullie kent het gevoel? Je rijdt op de snelweg terwijl er voor je een auto vreemde manoeuvres aan het uitvoeren is. Hoeveel van jullie denkt: “Weer een vrouw zeker?!” Vrouwen en auto’s, het lijkt een match made in hell. Jarenlang heb ik hetzelfde gedacht en me zo ver mogelijk van auto’s en hun moeilijke snufjes en knopjes gehouden, maar nu niet meer.

De presentatoren van TopGear hebben een succesformule in handen

Onlangs las ik op DeStandaard Online dat TopGear, het Britse autoprogramma, binnenkort weer te zien zal zijn op Canvas. Het programma is een succesformule gebleken en gaat dan ook al een behoorlijk aantal seizoenen mee. Geïnteresseerd nam ik, een vrouw, een kijkje. Dit is geen doorsnee autoshow, integendeel. De presentatoren zijn grappig, typisch Brits en halen allerlei stunts uit. Akkoord, ook autoliefhebbers komen aan hun trekken, maar het is vooral lachen geblazen. Vrouwen die wat willen bijleren over auto’s, maar toch liefst ook niet te veel, stem eens af op TopGear!

De makers zijn duidelijk mee met alles wat crossmediaal werken betreft. Naast het programma op televisie, heb je een site waarop je alles kunt nalezen. Mannen die last hebben van een vrouw die het programma al te hilarisch vindt, kunnen dus in alles stilte alles opnieuw bekijken en lezen op de site. Er bestaat ook een heus TopGear Magazine. Het is in tal van landen te verkrijgen en geeft een prima overzicht voor de autoliefhebber. Voordelen, nadelen, mooie auto’s of spuuglelijke, niets of niemand wordt gespaard.

TopGearDog: ook populair op Facebook

De presentatoren kun je ook allemaal terugvinden op Facebook. Zo heeft zelfs TopGearDog, de hond van het programma, 4755 vrienden. The Stig, Richard Hammond, Jeremy Clarkson en James May, je vindt ze allemaal op het sociaal netwerk. Ook de pagina van het programma zelf heeft ongelofelijk veel succes. Je kunt als liefhebber dus up-to-date blijven via tal van mogelijkheden: tv, Facebook, tijdschrift en internet. Met bijna tien miljoen likes, kunnen we concluderen dat het programma een succesformule is waarvan andere programma’s alleen maar kunnen dromen. Thumbs up for TopGear!

Bronnen: TopGear, Canvas, DeStandaardOnline

Gespot: Spotify (recensie)

Spotify is een gratis streamingprogramma van Zweedse makelij. Via dit muziekplatform krijg je als gebruiker toegang tot meer dan vijftien miljoen nummers. Voor mensen die willen downloaden, hier ben je niet aan het juiste adres. Via Spotify kun je de nummers onmiddellijk via internet beluisteren en het beste is: het is perfect legaal. Is downloaden out en streamen de toekomst?

Spotify: is streamen de toekomst?

Het programma kun je werkelijk downloaden in een, twee, drie. Zelfs je bomma van 93 jaar zou er mee kunnen werken. Inloggen bij Spotify doe je via de site zelf of via Facebook. Je muziek deel je zo met je vrienden. Socialer dan muziek delen met elkaar, kan niet. Zo komen je vrienden te weten wat jij beluistert en omgekeerd natuurlijk ook. Wil je liever niet uitkomen als Justin Bieberfan? Dan kun je probleemloos die link uitschakelen. Wat je wil beluisteren typ je in de zoekbalk en klaar is kees. Bomma zal helaas teleurgesteld beter een lp opleggen. Haar favoriete Michel Delpêche met ‘Pour un flirt avec toi’ vind je hier niet terug. Talloze covers, dat wel, maar het oude origineel helaas niet.

Verder schakel je ook beter over op een betalend account. Hiervoor betaal je tussen de 4,99 euro en 9,99 euro per maand. Toch is dit een betere oplossing. Betalende gebruikers krijgen muziek van betere kwaliteit te horen en hebben ook geen last van de beperkingen van de gratis versie, zoals reclame en een beperkte luistertijd. De reclame op de gratis dienst valt al bij al nog mee. Om de vijf liedjes krijg je een korte boodschap te horen. Die boodschappen gaan van artiesten die hun muziek aanprijzen tot reclame om toch over te schakelen naar de betalende versie. Het is de 10 euro per maand wel waard, want via Spotify luister je naar een database met meer dan 13 miljoen liedjes.

Via het beginscherm krijg je toegang tot 13 miljoen nummers

Ben je blij met enkel naar muziek luisteren? Stoort het je niet dat de kwaliteit iets minder is? Dan is Spotify hét programma voor jou. Ben jij een echte muziekkenner? Dan zul je er via dit programma toch enkele euro’s per maand voor moeten overhebben. De bedoeling van het programma is dan ook: beluister nieuwe dingen of leer nieuwe artiesten kennen via je vrienden. Daarna koop je dan hun album of single.

Bron: Spotify, DeStandaardOnline

Klassieke media uitgefloten

Professor Jeffrey Sachs van Colombia University zei het nog bij zijn bezoek aan de Occupy Wall Street manifestanten: “Op de klassieke media moet je niet rekenen, je boodschap verspreid je beter via blogs en sociale media”.

De crisis bij de klassieke media speelt zich niet enkel af in Amerika. Ook in Europa zien we het aantal verkochte papieren exemplaren dalen. Meer en meer zaken spelen zich af op het internet en daarbij is de burger de journalist. We zijn ook multimediaal geworden. We filmen en/of fotograferen alles. Iedereen mag vanaf nu op zijn hoede zijn: er is geen ruimte meer voor falen.

Dat moest de Amerikaanse zangeres Katy Perry onlangs aan den lijve ondervinden tijdens een concert in Manchester. In een van haar nieuwste nummers komt een fluitsolo. Perry geeft haar microfoon uit handen en neemt zelf de blokfluit in haar handen. Het lijkt even alsof ze inderdaad het stukje zelf aan het spelen is. Tot het gefluit plots verder gaat, terwijl ze de fluit al uit handen had gegeven… Al wat nodig is, is een slimmerik met een GSM die je aan het filmen is. Het filmpje staat al in het lang en in het breed op YouTube.

Wat Katy Perry momenteel ondervindt, zullen tal van artiesten zeker ook nog voelen: er is geen ruimte meer voor falen. Burgerjournalisten zijn minder lief dan echte journalisten. Zo komt de pijnlijke waarheid meer en meer boven, zonder deze met de mantel der liefde te bedekken. In een klassieke krant zou je enkel lezen over dit voorval. Op blogs en sociale media kun je naast het stuk, ook de echte beelden bekijken. De toekomst ligt waarschijnlijk wel in de burgerjournalistiek, maar of dat zal leiden tot het verdwijnen van papieren media… eerst zien, dan geloven.

Bron: YouTube

De anti-Facebook

Iedere ‘like’ of ‘poke’, Marc Zuckerberg weet alles over ons! En net dat vinden we niet meer leuk. Meer en meer mensen hebben het gehad met Facebook, maar waar moeten ze naartoe?

Unthink, de nieuwe sociale media waarnaar we op zoek zijn?

Ze noemen zichzelf de anti-Facebook, maar Unthink is veel meer dan dat. De website staat nog maar net online en wordt nu al overspoeld door bezoekers die aan Zuckerberg’s grip willen ontsnappen. De oprichtster van de website, Natasha Dedis, had het zelf gehad met de voortdurende veranderingen van Facebook zonder toestemming te vragen. Unthink zelf belooft geen sociale media te zijn, maar een sociale revolutie. Hier spreek je namelijk niet van gebruikers, maar van eigenaars. Hier is de website niet de baas, maar jijzelf. Het lijkt wel de Franse Revolutie all over again, power to the people!

Randi Zuckerberg, de zus van, maakte zich niet populair met haar nieuwste uitspraak. “Anonimiteit op het net moet verdwijnen. Je kunt niet verkopen aan mensen die je niet kent”. Dat lijkt wel het stokpaa

rdje van Facebook geworden, zoveel mogelijk reclame linken aan je doen en laten en dus weg met je privacy. Unthinkers behouden de controle over hun eigen gegevens zodat adverteerders er niet aan de haal mee kunnen gaan.

Tijd voor een sociale revolutie

Je profiel bestaat op Unthink uit verschillende delen. Je hebt er je eigen microblog, je sociaal gedeelte, je lifestyle gedeelte om contact te leggen met merken en een professioneel deel om je contacten met werkcollega’s te onderhouden. Alles wat een gebruiker van sociale media kan nodig hebben dus

.

Natuurlijk is de anti-Facebook geen nieuw initiatief. Iets meer dan een jaar geleden probeerde ook Diaspora al om Zuckerberg van zijn troon te stoten. Zij wachten nog steeds op een doorbraak bij het grote publiek. Facebook maakt zich vast geen zorgen om nieuwe concurrent Unthink, maar het initiatief verdient alvast een pluim. Allen naar Unthink!

Bron: nieuws.be, Unthink